POCZĄTKI SZKOŁY

              Uczelnia znana do tej pory (2017 r.) pod nazwą jako Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu - jest spadkobierczynią tradycji sięgającą końca XVIII wieku postępowych sił polskiego oręża i szkolnictwa wojskowego. Zapoczątkowało je utworzenie w 1765 r. Szkoły Rycerskiej.

               Przez szereg lat, szkoła przechodziła gruntowne przeobrażenia. Współcześnie, w latach II wojny światowej spełniała integralną cześć dziejów Wojska Polskiego. Można powiedzieć, że Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych, jest rówieśniczką Ludowego Wojska Polskiego. Jej poprzedniczką była Wyższa Szkoła Piechoty.

               W miarę upływu lat po wojnie, szkoła przechodziła różne zmiany organizacyjne, które były podporządkowane i wynikały z potrzeb Wojska Polskiego. W pierwszym okresie powojennym szkoła przyjęła nazwę Oficerska Szkoła Piechoty (1956), a następnie Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych (wrzesień 1956 - wrzesień 1967). W minionych latach oprócz zadań z zakresu szkolenia kadr dowódczo-sztabowych realizowała zadania związane z umacnianiem państwowości.

              W uznaniu wybitnych zasług w dziedzinie szkolenia i wychowania nowych kadr oficerskich w okresie kształtowania się Odrodzonego Wojska Polskiego szkole nadano Krzyż Grunwaldu III Kl.  To nie jedyne wyróżnienia jakie szkoła posiada. W okresie naszych studiów WSOWZ miała w swojej strukturze cztery bataliony podchorążych, z których każdy stanowił jeden rocznik. Nasza Promocja 1975 zorganizowana była w strukturze 3 bpchor, w składzie którego znajdowały się 3,5, 8, 12 kompania podchorążych. Naukę i życie wojskowe rozpoczęliśmy na drugim obiekcie Szkoły, który mieścił się przy ul. Obornickiej. Kolejne lata studiów spędziliśmy już na zasadniczym obiekcie przy ul. Czajkowskiego.  Po roku funkcjonowania czterech kompanii młodego rocznika, zredukowano nas do trzech kpchor (3,5,8 kpchor.).